Pan M – mąż i tata

Takich jak On nie znam. I wcale tutaj nie cukruje, ani nie ściemniam, bo niby dlaczego miałabym to robić? Chyba dla konkurencji, ale drogie Panie – ZAPOMNIJCIE JA GO NIE ODDAM!
Kiedyś ktoś powiedział: „Już Go tak nie chwal, bo Ci się zepsuje”. Kurcze, nie psuje się już trzynaście lat i poza siwymi włosami, których mu przebyło (nawiasem mówiąc to Ja jestem ich powodem) nic się nie zmienił.
O kim mowa? O Panu M, czyli o Wojtku, moim mężu i ojcu moich dzieci. Takich egzemplarzy jest niewiele, oj śmiem stwierdzić, że są już na wyginięciu i nie mówię tego tylko ja, ale i inne kobiety z naszego otoczenia choćby jego teściowa 🙂
Poznałam go trzynaście lat temu, byłam wtedy jeszcze bardzo młoda i głupiutka, On pokazał mi wtedy jaką drogą powinnam pójść, aby wyjść na ludzi. Przez ten czas przeszliśmy wiele. W związku bez miłości, wsparcia i szacunku do siebie na pewno nie dalibyśmy rady i każdy żyłby własnym życiem z dala od siebie. Ja – ogień, on – woda i nieraz już zagasił żar który wybuchał między nami. Wiecie co najbardziej mnie w nim denerwuje? To że ja się produkuje i drę tę swoją buzię, a on – OAZA SPOKOJU i choćbym chciała się z nim tak porządnie pokłócić, żeby talerze latały (bo chce kupić nowy serwis) to się nie da 🙂 On znosi te moje humory jak nikt inny, a jego szczerość czasem mnie zadziwia, ale dobrze, bo otwiera mi oczy na pewne rzeczy.
Całkiem niedawno powiedział :” Kiedyś moim kompleksem były piegi, a dziś co? Mam piękną żonę, której to nie przeszkadza”. Nigdy nie szukałam faceta po wyglądzie, ale po tym co ma w sercu i w głowie. I ten mój egzemplarz na wyginięciu jest idealny pod każdym względem.
Wojtek jako tata jest wyjątkowy. I wiem, że takich jak on jest niewielu, przynajmniej w moim otoczeniu. Pamiętam, kiedy stał nad inkubatorami  swoich dzieci. Widać było w jego oczach ogromny strach o te swoje maleńkie kruszynki. Zawsze kiedy tylko mógł wsiadał w samochód i jechał ponad 120 km, żeby spędzić z nimi choć godzinę. Wiecie, że on tak naprawdę do dziś nie wypił pępkowego? Nie było mu w głowie picie, tylko troska o swoje dzieci. Znam takich, którzy piją już w momencie kiedy żona jedzie na porodówkę i  ma pierwsze skurcze. Zawsze cenna była dla niego każda chwila z dziećmi i tak jest do dziś. Pędzi z pracy do domu, bo szkoda mu każdej minuty bez dziewczyn.  Dziewczyny są za nim, chyba bardziej niż za mną, zawsze jestem zazdrosna kiedy to On wchodzi do domu, a one już z daleka krzyczą ” Taaaaaaaataaaaaaaaaa wrócił” i wieszają się mu na szyi.
Uwielbiam ich obserwować, uwielbiam patrzeć na tę jego miłość do nich. Wiem że kocha je całym sercem i świata poza nimi nie widzi. Angażuje się w ich wychowanie od samego początku, nigdy nie machnie ręką na żadną sytuację. Nigdy nie zbył żadnej z dziewczyn, odpowiada na ich pytania do momentu aż będą miały wszystko wyjaśnione.
Wiem, że ten dzień siedem lat temu, kiedy obiecaliśmy sobie, że rozłączyć nas może tylko śmierć był dniem w, którym podjęłam jedną z najlepszych decyzji w moim życiu i choć czasem psioczę na niego to niewyobrażaniem sobie życia bez tego człowieka.

Taki jest Mój mąż, a tata Moich dzieci.